Solvabiliteitsratio’s: wat zijn het en hoe werken ze?
Naast de liquiditeit is ook de solvabiliteit van een onderneming belangrijk. Een onderneming kan in staat zijn om op korte termijn zijn verplichtingen na te komen, maar deze liquiditeit is geen garantie dat het dit ook kan volhouden op lange termijn. Om de kans op solvabiliteitsrisico’s in te schatten zijn er vier belangrijke ratio’s die we in dit artikel bespreken.
Algemene schuldgraad en financiële onafhankelijkheid
De algemene schuldgraad kan gedefinieerd worden als de verhouding van het vreemd vermogen ten opzichte van het totaal vermogen. De financiële onafhankelijkheid is gelijk aan het eigen vermogen ten opzichte van het totaal vermogen. Beide ratio’s zijn complementair, dit wilt zeggen dat de algemene schuldgraad + financiële onafhankelijkheid = 1. Hoe hoger hoger de algemene schuldgraad (en dus hoe lager de financiële onafhankelijkheid), hoe afhankelijker de onderneming is van kredietverleners in de vorm van schuldeisers, banken,… De bescherming tegen schuldeisers is dan ook kleiner. In absolute termen zijn deze ratio’s een indicatie van het financiële risico dat een onderneming loopt
Toch moeten deze twee ratio’s in zijn context gezien worden omdat er enkele assumpties gemaakt zijn. Zo gaat de ratio uit van de assumptie dat als de onderneming geliquideerd wordt, niet alle schuldeisers vergoed kunnen worden. In de realiteit zijn er nog andere mogelijkheden om schulden terug te betalen zonder dat er tot liquidatie wordt overgegaan. Daarnaast wordt verondersteld dat de boekwaarde van alle posten overeenstemt met de huidige marktprijs. Daar de meeste bedrijven het historische kostprijsprincipe hanteren, kan de werkelijke waarde van de activa verschillen van de boekhoudkundige (bijvoorbeeld door een niet-geboekte herwaardingsmeerwaarde). Het is dus belangrijk deze ratio’s in de context te beoordelen.
Dekking totaal vreemd vermogen door cashflow
Deze ratio geeft de verhouding weer tussen de operationele cashflow en het totaal vreemd vermogen. Hierbij wordt er gekeken hoeveel percent van schulden door de operationele cashflow terugbetaald kunnen worden. Naarmate deze ratio stijgt, lopen schuldeisers minder risico op wanbetaling. Het voordeel van deze ratio is dat enkel de cashflow wordt gebruikt. Zo hebben niet-kaskosten geen invloed op het resultaat i.v.m algemene schuldgraad.
Dekking van de financiële kosten door het nettoresultaat
Deze ratio heeft de winst voor belastingen en financiële kosten van het vreemd vermogen in de teller en de financiële kosten van het vreemd vermogen in de noemer. De dekkingsratio geeft een analyse van de mate waarin de financiële kosten van het vreemd vermogen gedragen kunnen worden. Deze ratio is vooral nuttig voor ondernemingen die langetermijnschulden hebben, waarop jaarlijks rente betaald wordt. Een laag ratio geeft weer dat de onderneming moeilijkheden zou kunnen hebben om de financiële kosten te dragen zonder nieuw kapitaal aan te trekken.
Auteur
Over Alex Mostert
Al toen ik 16 was kocht ik stiekem mijn eerste aandeel. Ondertussen beheer ik beleggen.info al meer dan 10 jaar en help ik mensen graag bij het bereiken van 'financiële vrijheid'. Na een studie bedrijfskunde en psychologie heb ik mij volledig toegelegd op ondernemen: de helft van de tijd in Nederland & de helft van de tijd in het buitenland. Lees hier meer over mij & maak kennis! Laat ook vooral een reactie achter onder het artikel!